Epstein-Barr is een van de meest verspreide menselijke virussen. Het is zeer merkbaar, zelfs wanneer het zich in een actieve staat in ons lichaam bevindt. Het is verrassend dat op 35-jarige leeftijd bijna elk individu antilichamen tegen EBV ontwikkelt, wat wijst op een eerdere infectie. De ziekteverwekkers van Epstein-Barr worden uiteindelijk nooit verslagen door ons immuunsysteem, waardoor ze jarenlang slapend blijven, wachtend op triggers voor reactivering. Dit virus is verantwoordelijk voor veel gezondheidsproblemen.
Hoewel het niet wordt overgedragen via hoesten of niezen, vindt de belangrijkste overdracht plaats via nauw contact. Geïnfecteerde mensen verliezen dit in hun speeksel. Het kan mononucleosis veroorzaken die vermoeidheid, koorts, hoofdpijn, keelpijn, gezwollen lymfeklieren, enz.
Naar meer informatie over dit stiekeme virus, lees dit artikel tot het einde.
Wat is het Epstein-Barr-virus?
Het Epstein-Barr-virus of EBV is een veel voorkomend virus bij volwassenen. Het is een familielid van het herpesvirus en kan jarenlang in uw lichaam sluimeren zonder dat u het weet. Ons immuunsysteem wordt uiteindelijk niet verslagen en wacht in het lichaam op een trigger om het te reactiveren.
Infectieuze mononucleosis is de aandoening waarmee dit virus is geassocieerd. Er wordt onderzoek gedaan om het verband van EBV met andere ziekten te ontdekken, waaronder: autoimmuunziekten, kanker, enz. EBV wordt voornamelijk verspreid via speeksel, daarom wordt het ook wel de zoenziekte genoemd. 9 op de 10 volwassenen zijn besmet met dit virus.
Keelpijn, koorts en gezwollen lymfeklieren zijn slechts enkele van de vele symptomen die patiënten ervaren die worden blootgesteld aan het Epstein-Barr-virus. Het kan bij veel mensen mono veroorzaken en staat ook bekend als de oorzaak van schade aan de hersenen, het zenuwstelsel en het ruggenmerg. Voor mensen met al een hoge mate van ontsteking kan blootstelling aan deze ziekte zelfs dodelijk zijn.
Inactiviteit van Epstein-Barr
Epstein-Barr houdt graag een laag profiel in het lichaam van een persoon. Personen die aan dit virus zijn blootgesteld, kunnen de symptomen al dan niet ervaren.
Er zijn verschillende immuuncellen betrokken om het virus in zijn inactieve vorm te houden. Tenminste, als je immuunsysteem gezond is en goed functioneert. Als uw immuuncellen echter bezig zijn met het afweren van een andere ziekte of ergens anders bezig zijn, kan het virus deze kritieke omstandigheden kiezen om uit zijn schuilplaats te komen en aan te vallen. Deze reactivering van het virus kan leiden tot: hoge niveaus van vermoeidheid en stress.
Het is ook een uitdaging voor medische professionals om deze aandoening te diagnosticeren, omdat deze symptomen sterk lijkt op andere ziekten.
Symptomen
Hoe weet u dat u bent blootgesteld aan Epstein-Barr? Welnu, de onderstaande symptomen kunnen u helpen bepalen of het Epstein-Barr Virus u te pakken heeft gekregen.
- Keelpijn
- Hoge koorts
- Uitslag op de huid
- Gezwollen lymfeklieren.
- Gezwollen lever
- Vergrote milt
- Vermoeidheid
- Verzwakt immuunsysteem
Het Epstein-Barr-virus kan ook de belangrijkste oorzaak zijn van auto-immuunaanvallen of andere aandoeningen die verband houden met EBV. Afgezien van de symptomen van de patiënt na reactivering van dit virus, kunnen er zich verschillende medische aandoeningen ontwikkelen als het virus in het lichaam blijft, waardoor de ontsteking toeneemt en mogelijk zelfs het immuunsysteem wordt verzwakt.
EBV kan, indien geactiveerd, de B-lymfocyt van uw lichaam aanvallen. Dit kan verschillende organen en weefsels aantasten. Bovendien kan EBV het risico op kanker, schildklieraandoeningen en chronisch vermoeidheidssyndroom verhogen. Dit virus is gewoon te gevaarlijk!
Oorzaken van Epstein-Barr-reactivering
Epstein-Barr blijft slapend vanwege de functie van uw immuunsysteem. Soms verzwakt uw immuunsysteem echter om specifieke redenen. Deze zwakte wordt benut door het Epstein-Barr-virus en wordt in uw lichaam geactiveerd.
Dit vertelt ons dat de belangrijkste oorzaak van reactivering van het Epstein-Barr-virus de kwetsbaarheid van uw immuunsysteemfunctie is. Laten we eens kijken naar de redenen die ervoor zorgen dat uw immuunsysteem verzwakt.
1. Ongecontroleerde stress
Onbeheerde of ongecontroleerde stress gedurende een lange periode kan verschillende medische aandoeningen in uw lichaam veroorzaken. Deze aandoeningen zijn te wijten aan onevenwichtigheden van uw biochemicaliën die resulteren in een zwak immuunsysteem. Het deel van uw zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het stimuleren en reguleren van uw bloeddruk, hartslag en spijsvertering, wordt ook beïnvloed.
Onbeheersbare stress vermindert het vermogen van ons immuunsysteem om antigenen te bestrijden. Dit maakt ons vatbaarder voor infecties omdat corticosteroïden, een stresshormoon, de werking van het immuunsysteem onderdrukt.
2. Een secundaire infectie
Een co-infectie of een secundaire infectie ontstaat terwijl een eerder opgelopen virus in uw lichaam aanwezig is. Dit zorgt ervoor dat het immuunsysteem verzwakt als het op twee fronten vecht in plaats van zich op één te concentreren.
3. Tekort aan essentiële voedingsstoffen
Ondervoeding, vooral PEM (Protein Energy Malnutrition), veroorzaakt een immunodeficiëntie die leidt tot de ernst van de infectie. EEN gezond immuunsysteem heeft acht essentiële mineralen en vitamines nodig, waaronder vitamine C, E, A, D, ijzer, zink, foliumzuur en selenium.
4. LGS (lekkende darm syndroom)
De onbalans in de darmflora van het lichaam kan feilbaarheid in de immuunrespons veroorzaken. Het immuunsysteem verzwakt door darmontsteking en IP (Increased Intestinal Permeability). De onverteerde voedseldeeltjes, ziektekiemen en bacteriële toxines kunnen de darmwand passeren en in de bloedbaan terechtkomen, wat aanhoudende ontstekingen veroorzaakt en de reactie van het immuunsysteem verzwakt.
5. Hoge toxiciteit (overmatige inname van medicijnen)
Hoge blootstelling aan toxine in uw lichaam doet de thymus krimpen, wat op zijn beurt de productie van T-regulerende cellen vermindert. Deze regulerende cellen zijn verantwoordelijk voor het versterken van de functie van het immuunsysteem door chronische ontstekingen te beperken, auto-immuunziekten te voorkomen en perifere tolerantie te behouden.
Wanneer deze T-regulerende cellen in ons lichaam afnemen, lopen we een groter risico op disfunctie van het immuunsysteem.
Wat is chronische EBV?
EBV-infecties kunnen zelden leiden tot chronische aandoeningen die CAEBV (Chronic Active Epstein Barr Virus) worden genoemd. Een bloedtest bewijst de aanwezigheid ervan in uw lichaam. Dit chronische virus begint als de EBV-infectie, maar wordt niet onder controle gehouden vanwege een zwak immuunsysteem, waardoor het geactiveerd kan blijven en zich kan ontwikkelen tot CAEBV.
CAEBV veroorzaakt verschillende complicaties, waaronder zwakte van het immuunsysteem, orgaanfalen, hemofagocytisch syndroom, lymfomen, enz.
Conclusie
Veel mensen worden tijdens hun kinderjaren getroffen door EBV, maar herkennen de symptomen pas later. Als volwassenen of tieners dit virus echter oplopen, ervaren ze koorts, gezwollen lymfeklieren, vermoeidheid en andere symptomen.
EBV wordt ook in verband gebracht met auto-immuunziekten, kanker en andere ziekten. Bovendien is aanvullend onderzoek nodig om de functie van EBV in verschillende omstandigheden te bepalen. Er moeten effectieve manieren worden gevonden om de functie van het immuunsysteem te versterken om reactivering te voorkomen.
