Een afweermechanisme is een soort strategie die mensen gebruiken om met zeer sterke gevoelens om te gaan. Of een verdedigingsmechanisme nu ontkenning, projectie of onderdrukking is, mensen gebruiken deze tactieken om zichzelf te beschermen tegen het voelen van pijn.
Deze actie is onbewust - het is bijna een reflexmatige reactie die een persoon neemt om zichzelf te beschermen tegen angst, stress en angst. Deze acties komen meestal voort uit een behoefte om het gevoel van eigenwaarde te behouden. En ze helpen de persoon emotionele pijn te vermijden. Vooral omdat de wereld om ons heen tijdens de pandemie aanzienlijk is veranderd, zijn verdedigingsmechanismen voor veel mensen nog belangrijker geworden.
Hoewel afweermechanismen niet per se slecht zijn, is het belangrijk om te herkennen wat uw afweermechanismen zijn. Omdat het typisch darmreacties zijn, kan het soms een uitdaging zijn om je bewust te zijn van wat er gebeurt, omdat de afweermechanismen in een fractie van een seconde kunnen plaatsvinden. Het kan zijn dat u moet werken aan betere copingstrategieën voor elke pijn of angst die u in uw leven voelt, en de eerste stap naar verbetering is begrijpen wat afweermechanismen in de eerste plaats zijn. Dit zijn de zes meest voorkomende:
Ontkenning
Ontkenning is een van de meest voorkomende en gemakkelijk te herkennen afweermechanismen. Je hebt er waarschijnlijk al van gehoord via mond-tot-mondreclame of in de media. Het kan gemakkelijk te identificeren zijn, maar wanneer het wordt genegeerd, kan het duidelijk zijn.
Mensen die in ontkenning zijn, weigeren feiten of de realiteit te accepteren, tot het punt waarop ze zelfs het gezond verstand of feiten die voor hun ogen staan, weigeren. Ze vermijden de realiteit volledig, ook al zijn de feiten duidelijk voor iedereen om hen heen. Het is een tactiek om de emotionele impact en het pijnlijke gevoel van gebeurtenissen te vermijden; mensen die in ontkenning zijn, blokkeren zelfs externe omstandigheden of gebeurtenissen uit hun geest. Mensen die in ontkenning zijn, zullen zich vaak concentreren op een klein deel van het grotere geheel om hun acties te rechtvaardigen, zelfs als het grotere geheel geen zin heeft.
Repressie
Mensen die in de repressiemodus gaan wanneer ze pijnlijke herinneringen of gedachten krijgen, proberen ze te verbergen of te begraven, in de hoop deze gebeurtenissen volledig te vergeten. Ze erkennen of accepteren gebeurtenissen niet op een gezonde manier, wat hen eigenlijk verbiedt om volledig verder te gaan. Het is een algemeen verdedigingsmechanisme - in plaats van te ontkennen dat er iets is gebeurd, zullen mensen met dit mechanisme proberen te vergeten dat er iets is gebeurd. Hoewel dit op het eerste gezicht misschien een goede strategie lijkt, is het bijna onmogelijk om herinneringen voor altijd onderdrukken. Vaak komen er momenten terug in het denken van de persoon, bijvoorbeeld in dromen.
sublimering
Dit afweermechanisme wordt eigenlijk als een positieve strategie beschouwd. Met sublimatie richten mensen hun sterke gevoelens, zoals woede, op een activiteit of object dat veilig is. Veel mensen uiten hun frustratie bijvoorbeeld door te kickboksen of te ventileren bij een vertrouwde dierbare. Als je je gevoelens in kunst, sport of lichaamsbeweging kunt leiden, is dit een positief verdedigingsmechanisme. Aan de andere kant is dit verdedigingsmechanisme niet perfect omdat het de huidige kwestie of uitdaging niet direct oplost of aanpakt.
Verplaatsing
Met dit afweermechanisme richten mensen hun sterke emoties op een object of persoon die eigenlijk niet bedreigend is en het ook niet verdient. Hoewel het een impuls bevredigt om te reageren en gevoelens de vrije loop te laten, kan het je relatie met een persoon schaden. Het beste voorbeeld is boos worden op je kind wanneer: je hebt een slechte dag op je werk gehad, en aan het eind van de dag heeft uw verplaatsing uw situatie met uw werk of uw kind niet opgelost. In plaats daarvan escaleerde het alleen de situatie voor beide partijen, wat meer strijd en uitdaging in ieders leven veroorzaakte. Dit kan in therapie gebeuren als de cliënt zijn sterke emoties op de therapeut richt, terwijl de professional in de geestelijke gezondheidszorg er daadwerkelijk is om behulpzaam en inzichtelijk te zijn.
Regressie
Dit afweermechanisme komt het meest voor bij jonge kinderen en is belangrijk om op te letten. Als kinderen angstig of bang zijn, ontsnappen ze naar een ontwikkelingsstadium dat ze doormaakten toen ze veel jonger waren, dus gedragen ze zich jonger.
Als ze bang worden, zuigen ze op hun duim of maken ze het bed nat. Volwassenen kunnen echter ook regressie ervaren. Ze kunnen zich wenden tot troostmaaltijden, dagelijkse activiteiten vermijden of weer gaan slapen met knuffelbeesten. Onderzoek wijst uit dat regressie bij volwassenen op elke leeftijd kan optreden, en angst, woede en onzekerheid kunnen ertoe leiden dat een volwassene dit soort verdedigingsmechanisme ervaart.
rationalisatie
Dit verdedigingsmechanisme is wanneer je schokkende of beangstigende gebeurtenissen in je eigen geest rationaliseert en correleert met je eigen reeks feiten. Deze feiten zorgen ervoor dat je je op je gemak voelt bij wat er is gebeurd en de keuzes die zijn gemaakt, zelfs als je onbewust weet dat wat er is gebeurd niet goed is.
Mensen verklaren bijvoorbeeld weg zijn mishandeld op het werk of thuis mishandeld met de gedachte 'ze hadden gewoon een slechte dag', terwijl mensen in werkelijkheid weten dat het gedrag niet oké is. Dit is ook een populair verdedigingsmechanisme, omdat het de kern raakt van wie we als mens zijn: we vinden vaak manieren om het verhaal in onze geest aan te passen, zodat de situatie anders aanvoelt dan de beleefde ervaring zelf.
Conclusie
Nu je een beter begrip hebt van zes veelvoorkomende verdedigingsmechanismen, vraag je je misschien af: "Wat nu?" Misschien heb je deze in je dagelijkse leven voorbij zien komen. Het is vermeldenswaard dat niet alle afweermechanismen slecht zijn. In sommige gevallen kunnen ze de persoon die de pijnlijke emoties, ervaringen of relaties ervaart, helpen om hun welzijn beter te beheren. Dit kan de natuurlijke manier van het lichaam zijn om zichzelf te beschermen, niet anders dan hoeveel dieren fysieke verdedigingsmechanismen hebben voor roofdieren in het wild.
Maar zoals alles kunnen afweermechanismen schadelijk zijn wanneer ze te veel worden gebruikt of worden gebruikt in plaats van professionele hulp, zoals een therapeut. Wanneer een persoon de situatie of emotie niet direct onder ogen ziet, kunnen de ervaringen soms etteren en met de dag uitdagender en gecompliceerder worden. Afstand kan op veel manieren positief zijn. Maar omdat deze gebeurtenissen vaak complex van aard zijn, nemen veel mensen contact op met therapeuten om hun ervaringen uit te pakken en op een gezonde en productieve manier verder te gaan. Voor meer informatie over dementie en de rol van een therapeut bij het helpen van mensen met dementie, bekijk enkele van de beschikbare artikelen hier.
